تأتیر تجویز پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری بر میزان رگزایی و تغییرات کمی آندومتررحم موش در زمان لانه گزینی

مقدمه: تغییر درویژگی های مورفولوژیک پارامترهای عروقی اندومتر رحم باعث تغییر در میزان لانه گزینی جنین می شود و این امر وابسته به هورمون های تخمدانی است. در این مطالعه به بررسی تغییرات کمی مورفولوژی اندومتر رحم پس از تزریق پروژسترون در ادامه پروتکل تحریک تخمک گذاری پرداخته شد. مواد و روش ها: در این مطالعه از موش های ماده بالغ استفاده شد. حیوانات به سه گروه تقسیم شدند. در گروه کنترل حاملگی کاذب القا شد و در گروه های تجربی، گروه تجربی 1 (گروه تحریک تخمک گذاری) و گروه تجربی 2 (گروه تیمار با پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری) تحریک تخمک گذاری انجام و سپس حاملگی کاذب القا گردید. در گروه تیمار با پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری، متعاقب القا حاملگی کاذب روزانه تزریق mg/mouse 1 پروژسترون صورت گرفت. سپس در زمان لانه گزینی از هر سه گروه جهت تعیین سطح هورمون های تخمدانی خونگیری از قلب انجام شد سپس نمونه برداری از بافت رحم جهت مطالعات بافتی صورت گرفت. پس از جمع آوری داده ها بررسی آماری انجام شد. نتایج: یافته ها در گروه های تجربی افزایش معنی دار آماری در سطح هورمون پروژسترن، تعداد مقاطع عروق، مساحت داخلی عروق و قطر داخلی لومن غدد نسبت به گروه کنترل نشان داد (05/0 p≤ ). همچنین مقایسه بین گروه تجربی 1 و 2 نشان داد که در گروه تجربی 2، تزریق پروژسترون پس از تحریک تحمک گذاری باعث افزایش معنی دار آماری در سطح هورمون پروژسترون و تعداد مقاطع عروق شده است (05/0 p≤ ). نتیجه گیری: تزریق پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری شرایط مورفولوژی آندومتر رحم را نسبت به گروه تحریک تخمک گذاری بهبود می بخشد و این امر احتمالاً باعث افزایش موفقیت لانه گزینی خواهد شود .